پلاستیک های پلی وینیل کلراید شکل ها و تفاوت های مختلفی دارند و روش های پردازش مختلفی مانند پرس، اکستروژن، تزریق، پوشش و غیره وجود دارد. اندازه ذرات، چشم ماهی، چگالی ظاهری، خلوص، ناخالصی های خارجی و تخلخل رزین پلی وینیل کلراید همگی فرآیند پذیری را تحت تأثیر قرار می دهد. برای رزین خمیر باید ویسکوزیته و خاصیت ژل شدن خمیر را در نظر گرفت.
پلی وینیل کلراید یک پلیمر آمورف بالا با انقباض کم است. پودر باید قبل از پردازش گرم شود تا رطوبت را از بین ببرد، اثر پلاستیکی را افزایش دهد و از حباب های هوا جلوگیری کند. علاوه بر این، PVC به راحتی تجزیه می شود، به خصوص در تماس با فولاد و مس در دمای بالا (دمای تجزیه 200 درجه است). محدوده دمای قالب گیری کوچک است و دمای مواد باید به شدت کنترل شود. هنگام استفاده از دستگاه تزریق پیچ و یک نازل مستقیم، قطر سوراخ باید بزرگ باشد تا از رکود مواد در گوشه های مرده جلوگیری شود. سیستم ریخته گری قالب باید بزرگ باشد، بخش دروازه باید بزرگ باشد، قالب باید خنک شود، دمای قالب باید 30-60 درجه سانتیگراد و دمای مواد باید 160-190 درجه سانتیگراد باشد.
دمای انتقال شیشه ای (Tg) فقط مربوط به ساختار بخش زنجیره مولکولی است و ارتباط چندانی با وزن مولکولی ندارد، در حالی که دمای جریان چسبناک (Tf) دمایی است که در آن ماکرومولکول ها شروع به حرکت می کنند و به مولکولی مربوط می شود. وزن. هر چه وزن مولکولی بزرگتر باشد، Tf بالاتر است. بنابراین، برای برخی از قالبگیریهای پردازشی (مانند قالبگیری تزریقی)، لازم است وزن مولکولی رزین به طور مناسب کاهش یابد. با توجه به اندازه وزن مولکولی، رزین پلی وینیل کلرید معلق خانگی به 1-7 درجه تقسیم می شود، هر چه شماره سریال بزرگتر باشد، وزن مولکولی کوچکتر است. رزین های XJ-4 (XS-4) تا XJ-7 (XS-7) اغلب در ساخت لوله های سخت، تخته های سخت و غیره استفاده می شوند. پلاستیک شدن به دلیل Tf بالاتر عامل باعث کاهش Tf می شود، بنابراین اغلب در ساخت محصولات نرم استفاده می شود. پلی وینیل کلرید با درجه پلیمریزاسیون متوسط زیر 1000 پلی وینیل کلرید درجه پلیمریزاسیون پایین نامیده می شود که عملکرد پردازش خوبی دارد. در طول فرآیند می توان نرم کننده کمتری اضافه کرد تا محصول به دلیل مهاجرت نرم کننده تسریع نشود. سالخورده. محصولات پلی وینیل کلراید با درجه پلیمریزاسیون پایین شفافیت خوبی دارند و به طور گسترده در مصالح ساختمانی، مواد بسته بندی مواد غذایی و دارو و به عنوان جایگزینی برای محصولات پلکسی استفاده می شوند.
مذاب پلی وینیل کلرید یک شبه سیال غیر نیوتنی است. هرچه سرعت برش بزرگتر باشد، ویسکوزیته ظاهری کوچکتر است و تغییر بسیار حساس است. وقتی دما بالا می رود، ویسکوزیته زیاد کاهش نمی یابد. حتی اگر پلاستیک کمتر از دمای تجزیه باشد، به دلیل دمای بالا برای مدت طولانی باعث گرما و تخریب اکسیداتیو می شود که بر عملکرد آن تأثیر می گذارد. بنابراین، برای بهبود سیالیت مذاب پلی وینیل کلرید، توجه اصلی باید افزایش نرخ برش (افزایش فشار) باشد. در واقع، افزایش نیروی خارجی به حرکت درشت مولکول ها کمک می کند، که Tf را کاهش می دهد و ماکرومولکول ها را قادر می سازد در دماهای پایین تر جریان داشته باشند.