در زندگی روزمره، فیلم های پلاستیکی PVC و PE (کیسه ها) باید با تماس بیشتری متمایز شوند. روش ساده:
(1) روش لمسی
به نظر می رسد که با دست روغن کاری شده و سطح آن با لایه ای از موم پوشیده شده است (که از نظر شیمیایی به آن احساس مومی می گویند). این یک کیسه پلی اتیلن غیر سمی است، در حالی که فیلم PVC کمی چسبناک است.
(2) روش دیترینگ
اگر دستان خود را تکان دهید، صدا واضح خواهد بود و چیزی که به راحتی شناور می شود کیسه پلی اتیلن است. و کیسه ای که با دست تکان می خورد صدای پایینی دارد یک کیسه فیلم پلی وینیل کلرید است.
(3) روش احتراق
در صورت آتش سوزی قابل اشتعال است، شعله آن زرد است و هنگام سوختن روغن پارافین مانند چکه می کند و هنگام سوختن شمع گاز وجود دارد. این یک کیسه پلی اتیلن غیر سمی است. اگر سوزاندن آن آسان نباشد بلافاصله پس از خروج از آتش خاموش می شود و شعله سبز رنگ می شود که یک کیسه فیلم پلی وینیل کلراید است.
(4) روش غوطه وری در آب
کیسه پلاستیکی را در آب فرو کنید و آن را با دستان خود داخل آب فشار دهید. پلی اتیلن که می تواند روی آب فرو رود پلی وینیل کلراید است (چگالی پلی اتیلن کمتر از آب و چگالی پلی وینیل کلرید بیشتر از آب است؛ در دمای اتاق، آنها حدود 0.92g/cm3 و 1.4g/cm3).
همچنین توصیه می شود یک سیم مسی بردارید و آن را به رنگ قرمز در آتش بسوزانید. سپس، سیم مسی را در تماس با فیلم پلاستیکی مورد استفاده برای آزمایش قرار دهید تا تغییر شیمیایی ایجاد کند و سپس سیم مسی آغشته به ترکیب پلاستیک را دوباره داخل شعله قرار دهید. در این زمان باید به دقت رعایت کنید. اگر شعله سبز رنگارنگ و خیره کننده ای وجود داشته باشد به این معنی است که این ماده پلاستیکی حاوی کلر بوده و متعلق به مواد پلی وینیل کلرید است.